Φάτε σαν σολομός, αντί να τρώτε σολομό!
Τα μικρά άγρια ψάρια όπως το σκουμπρί και η ρέγγα περιέχουν τόσα ή και περισσότερα θρεπτικά συστατικά από τον σολομό.
Ο σολομός είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμινών Β6, Β12 και σεληνίου και είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εμπλουτίσετε τη διατροφή σας με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα – τα υγιή λίπη που συνδέονται με μειωμένους καρδιαγγειακούς κινδύνους.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Food υποδηλώνει ότι το να τρως σαν σολομός με την κατανάλωση μικρών άγριων ψαριών μπορεί να έχει τα ίδια ή και καλύτερα διατροφικά οφέλη από τον ίδιο τον σολομό.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από φάρμες σολομού της Νορβηγίας, οι ερευνητές ανέλυσαν τη ροή των θρεπτικών ουσιών από σολομό εκτροφής και μικρά ψάρια όπως η αντσοβέτα του Ειρηνικού και του Περού, η ρέγγα του Ατλαντικού, το σκουμπρί, η παπαλίνα και το προσφυγάκι.
Βρήκαν ότι έξι από τα εννέα θρεπτικά συστατικά της διατροφής – ασβέστιο, ιώδιο, σίδηρος, ωμέγα-3, βιταμίνη Β12 και βιταμίνη Α – αποδίδουν υψηλότερη απόδοση στα άγρια ψάρια από ότι στον σολομό.
Για παράδειγμα, οι ποσότητες ασβεστίου ήταν περισσότερες από πέντε φορές υψηλότερες στα φιλέτα άγριων ψαριών από ότι στα φιλέτα σολομού και το ιώδιο ήταν τέσσερις φορές υψηλότερες. Το ασβέστιο είναι ένα μέταλλο απαραίτητο για την υγεία των οστών και των μυών, το οποίο βοηθά επίσης στην πρόληψη της πήξης του αίματος και στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας, ενώ το ιώδιο υποστηρίζει την υγιή λειτουργία του θυρεοειδούς.
Επιπλέον, τα φιλέτα άγριων ψαριών είχαν 1,5 φορές περισσότερο σίδηρο, ωμέγα-3, βιταμίνη Β12 και βιταμίνη Α.
Ενώ οι ποσότητες της βιταμίνης D ήταν συγκρίσιμες στα άγρια ψάρια και τον σολομό, ο σολομός είχε υψηλότερα επίπεδα σεληνίου και ψευδαργύρου, τα οποία ενισχύουν την ανοσοποιητική λειτουργία.
«Ενώ εξακολουθούν να απολαμβάνουν να τρώνε σολομό και να υποστηρίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη στον τομέα, οι άνθρωποι θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να τρώνε μεγαλύτερη και μεγαλύτερη ποικιλία άγριων ειδών ψαριών όπως σαρδέλες, σκουμπρί και γαύροι, για να πάρουν περισσότερα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά κατευθείαν στο πιάτο τους», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. , Δρ. David Willer, του Τμήματος Ζωολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge.
Οι συγγραφείς λένε ότι η ανακατανομή του ενός τρίτου των ψαριών άγριας τροφής για τρόφιμα προς άμεση ανθρώπινη κατανάλωση θα αυξήσει την παραγωγή θαλασσινών. Ταυτόχρονα, θα διατηρούσε υποπροϊόντα για χρήση ως υδροτροφές, μεγιστοποιώντας τη χρήση θρεπτικών συστατικών των θαλάσσιων πόρων.
Οι πρωτεϊνούχες τροφές, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσινών, είναι μεταξύ των βασικών στοιχείων που συνθέτουν ένα υγιεινό διατροφικό πρότυπο, σύμφωνα με τις Διατροφικές
Κατευθυντήριες Γραμμές
Τα θαλασσινά περιέχουν διάφορα επίπεδα υδραργύρου με τη μορφή μεθυλυδραργύρου. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ συνιστά τον περιορισμό της έκθεσης σε μεθυλυδράργυρο για γυναίκες που ενδέχεται να μείνουν έγκυες ή θηλάζουν, καθώς και σε μικρά παιδιά.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα θαλασσινά που καταναλώνονται συνήθως με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε μεθυλυδράργυρο περιλαμβάνουν σολομό, αντζούγιες, σαρδέλες, στρείδια του Ειρηνικού και πέστροφα.
Η κατανάλωση όπως ο σολομός μπορεί να προσφέρει διατροφικά οφέλη, ωστόσο, είναι απαραίτητο να συνδυάσετε τα θαλασσινά με άλλα βασικά συστατικά μιας υγιεινής διατροφής, όπως φρέσκα φρούτα και λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως.